Het woonhuis (Huis van Gelderen) is in 1954 door Hein Salomon ontworpen. Het woonhuis is een voorbeeld van de moderne naoorlogse bungalow architectuur en ligt verscholen in een groot, deels bosachtig perceel en is omgeven door een ruim opgezette tuin. Het tuinontwerp is van de hand van Mien Ruys en stamt uit 1957. In het bosrijke deel van het perceel staat een ook door Hein Salomon ontworpen schuur.
Het woonhuis staat op een groot, door een bosrand omgeven terrein dat aan de noordzijde aansluit op de Vlierstraat en aan de westzijde op de Buurserstraat. Het terrein wordt ontsloten door een gebogen oprijlaan vanaf de Vlierstraat, met een lusvormig gedeelte nabij het huis.
Het noordelijke deel van het terrein is bebost, het zuidelijke bestaat uit een open tuinaanleg, omgeven door borders en een beboste rand. Ten zuiden en oosten van het perceel bevinden zich uit de late jaren 70 daterende
woonbuurten met woonerven en hoven. Westelijk van de Buurserstraat ligt een bedrijventerrein.
De woon-/eetkamer heeft zijn oorspronkelijk opzet en indeling behouden. Het grote vertrek bezit een oorspronkelijke parketvloer en kan in tweeën worden gedeeld door een lederen vouwdeur, aan de westzijde in een licht
blauwe kleur, aan de oostzijde met een witte kleurstelling. De vouwdeur is weggewerkt in een opening achter de schouw die tegen de zuidwand (de tuingevel) is geplaatst. Deze schouw is geheel uitgevoerd in travertin en
bezit aan de woonkamerzijde een open haard, met hieronder een houtopslag. De schouw is gekoppeld aan een dubbele vensterbank van travertin. Onder deze vensterbank is een radiator met vlakke voorzijde
weggewerkt. Het woonkamergedeelte bezit aan de oostzijde een vaste kastenwand met gesloten deuren, deels gevat in messingstrips, bekleed met linnen. Verder is er een deel met houten schappen en een vitrine met
glaspaneel. Ook in de noordwand van het eetkamergedeelte zijn vaste kasten aanwezig.
Bij het huis Vlierstraat 820 bevindt zich een in grote lijnen goed herkenbaar gebleven tuinaanleg naar ontwerp van de bekende tuin- en landschapsarchitect Mien Ruys. De essentie van het ontwerp, met de hoofdcontouren, zichtlijnen, kamers, hagen en bordervakken, is vrij gaaf aanwezig en kenmerkend voor het werk van Ruys in de jaren 50. De aanleg heeft een nauwe relatie met de architectuur van het woonhuis. De aanleg is een markant voorbeeld van zorgvuldig ontworpen tuinarchitectuur uit de vroege naoorlogse periode. Er is sprake van positieve tuinhistorische waarde.
Lees hier de Cultuurhistorische QuickScan van Vlierstraat 820
Cultuurhistorische20Vlierstraat20Enschedec
Lees hier het advies van de monumentencommissie inzake de monumentstatus.