Ons commentaar,
01 oktober 2019.
De waaltjes van de Harberinksweg zijn voor de gemeente Enschede een hoofdpijndossier geworden. Het blijkt maar weer dat “luisteren naar burgers” een essentieel onderdeel moet zijn
van besluitvorming .
Nadat burgers en belangenorganisaties hun protest lieten horen over het verwijderen van de waaltjes aan de Harberinksweg werden de werkzaamheden direct stopgezet. Gebrek aan
communicatie, te weinig historisch besef, maar vooral gebrek aan oplossend vermogen had tot gevolg dat het probleem, de verontwaardiging en de publiciteit hierover alleen maar groter werd.
De waaltjes bleken te zijn verkocht, een begroting voor herbestrating kwam uit op € 200.000,= er werd een extern bureau ingeschakeld, en werden 6 proefvakken aan gelegd en dat terwijl de
wethouder eigenlijk wel kon nagaan dat het handhaven van de bestaande eeuwenoude waaltjes bij iedereen veruit de voorkeur had. De democratische inhaalslag heeft ondanks moeite, tijd
en geld niet gewerkt.
Onze ervaring is dat omwonenden en belanghebbenden zeker begrip hebben voor een aantal argumenten van de gemeente Enschede. Een goed gesprek vooraf om de bestaande
bestrating te handhaven en daar waar nodig te verbeteren met nieuwe waaltjes was ons inziens zeker een optie geweest.
“Luisteren naar burgers” kan de gemeente Enschede tijd, moeite en geld besparen. De Harberinksweg is een steen des aanstoots geworden tenzij de gemeente alsnog naar haar burgers wil luisteren.
SCEE

De eeuwenoude waaltjes aan de Harberiksweg.

01 november 2019.
Onze samenvatting.
Wat een eenvoudige procedure zou moeten zijn is uiteindelijk een schertsvertoning geworden.
Nadat zonder enig overleg met omwonenden  de sloopwerkzaamheden van de bestaande bestrating werd uitgevoerd heeft de wethouder, nadat er een storm van protesten kwam, de werkzaamheden direct stopgezet. Je zou denken op dat moment werd het chef-sache en werd het ambtelijk apparaat tot de orde geroepen en vanaf nu gaat het goed komen.
En inderdaad er werd een proefstrook met bestrating aangelegd waaruit omwonenden en erfgoedorganisaties een keuze konden maken. Zou de wethouder dan toch gevoelig zijn voor de mening van de  geënquêteerden?
Maar intussen bleek dat de bestaande waaltjes al verkocht  waren en de rekensom van de gemeente niet meer klopt. De gemeenteraad zou mogelijk € 200,000,= moeten vrijmaken voor het herstel van de oude waaltjes. Het zwarte Pieten was begonnen.
De uitslag van de enquête was klip en klaar want de meerderheid wilde de oude waaltjes weer terug. Het werd oorverdovend stil maar plots kwam het bericht naar buiten dat het besluit was genomen om de Harberinksweg te bestraten met nieuwe getrommelde waaltjes. Het voorgenomen besluit moet nog wel gedeeld worden met de gemeenteraad  maar nu deze keuze slechts € 23.000,= kost zal er in de gemeenteraad geen haan naar kraaien, met uitzondering van "Enschede Anders".
Wat kunnen we hieruit concluderen;
  • Burgerparticipatie en democratische besluitvorming wordt door de gemeente Enschede in dit geval in het geheel niet serieus genomen.
  • Een financieel debacle van € 200,000,= door de gemeente zelf veroorzaakt is handig van tafel gepoetst. Rest nu nog een bedrag van slechts € 23.000,=
  • Het vertrouwen en de betrouwbaarheid in de overheid is door deze actie aanzienlijk aangetast.
  • De Usseler Es heeft voor wat betreft de  gemeente Enschede geen bijzondere status om hier vooral voorzichtig en weloverwogen mee om te gaan.
  • Achter de schermen neemt de gemeente Enschede al een principe besluit om in soortgelijke situaties de bestrating te vervangen door nieuwgebakken getrommelde stenen in waalformaat. Het wegenbeleidsplan van Enschede kent geen cultuur historie.