Boerderij Het Volbert

De informatie van deze pagina is onder andere afkomstig uit de bouwhistorische Quickscan uitgevoerd door de gemeente Enschede in 2016. Foto’s SCEE.
De boerderij is een driebeukig hallehuis waarvan een aantal samenstellende delen van de kern op dit moment te dateren is op uiterlijk het eind van de 17e eeuw. Van oorsprong was het waarschijnlijk een los hoes. Grote delen van de buitenkant zijn in de 19e en deels in de 20e aangepast. Dit geldt ook voor het interieur. Daarbij heeft de boerderij zowel aan de buitenkant als aan de binnenkant zijn traditionele karakteristieken grotendeels behouden. Gezien ook de bouw- en gebruiksgeschiedenis van het pand gaat het om een waardevolle boerderij. Dergelijke boerderijen die zich binnen stedelijk gebied bevinden, zijn zeldzaam. Hetzelfde geldt voor de houten schuur.
De boerderij en de schuur zijn “beschermd” in het bestemmingsplan.
Wilt u meer informatie over de activiteiten  in Het Volbert? Klik dan HIER

Ook het erf is gezien zijn omvang, de verdeling van de gebouwen over het erf, de grote eiken en de voortuin nog tamelijk traditioneel en het behouden waard.
Op de kadastrale kaart van 1832 komen de huidige boerderij en schuur voor. Zij stonden een eind buiten Enschede op de grens met de woeste gronden van de Eschmarke. De woeste gronden van deze marke zijn in 1846 bij het opheffen van de Eschmarke verdeeld onder de rechthebbende eigenaren. Het gebied tussen het Volbert en de stadskern van Enschede was destijds ontgonnen en agrarisch in gebruik.
De eigenaar van het erf was toen Lukas Volbert, ook wel genoemd Lukas Haverkate ook Spelberg genaamd Op ’t Volbert. Zijn vrouw was Gesina Spelberg geboren Volbert. Dit deel van het gebied heette toen ‘Klumpershoek’.

 

Het Volbert was ten tijde van het bestaan van de marke ‘Eschmarke’ een zogenaamd ‘gewaard erf’ en het had in de markevergadering (holtink) van de Eschmarke één stem. Vermoedelijk is het erf al veel ouder want het wordt al genoemd in de 15e eeuw (C.J. Snuif). In 1897 kwam het erf in het bezit van G.J. Wigmannink en later ging het over naar zijn zoon, H.H. Wigmannink. Het adres was toen Sleutelbloemweg 43, Lonneker. In de jaren ’70 werd het erf verkocht aan de huidige eigenaar en werd het een wijkcentrum. Daarbij bleef de voorkant van de boerderij bestemd voor bewoning. Met de functiewijziging eindigde het agrarische gebruik van erve Het Volbert

De dakconstructie van het hoofdgebouw bestaat uit eiken gekantrechte sporen met haanhouten en oplangers.

Rondom de boerderij ligt verharding die deels bestaat uit veldkeien en deels uit Bentheimer zandsteen. Dit laatste is gedeeltelijk gelegd in 1972 en deze stenen zijn afkomstig uit de boerderij waar de vloer van de deel bestond uit Bentheimer zandsteen. Mogelijk zijn ook de stenen die voor de boerderij op een hoop liggen hier van afkomstig.

Luchtopname Boerderij Het Volbert [Peter Jan Schoonen]

De Deel van de boerderij is in 1972 aangepast als multifunctionele ruimte. Verschillende verenigingen en organisaties maken regelmatig gebruik van deze ruimte.
DSC00129
DSC00115
DSC00114
DSC00119
DSC00112
DSC00127
DSC00128
DSC00124
DSC00135
DSC00134
DSC00136
DSC00140
DSC00145
previous arrow
next arrow

BOERDERIJ HET VOLBERT EEN BOUWHISTORISCHE QUICKSCAN
Monumentenloket gemeente Enschede,
A. Haer (Bert)
Enschede, December 2016
KLIK HIER VOOR HET DOWNLOADEN VAN DE QUICKSCAN